Пухліны міжсцення ў сабак з'яўляюцца сур'ёзнай праблемай для здароўя і патрабуюць своечасовай дыягностыкі для забеспячэння эфектыўнага лячэння. Гэтыя пухліны развіваюцца ў міжсценні, цэнтральным аддзеле грудной поласці, дзе знаходзяцца такія важныя структуры, як сэрца, стрававод і буйныя крывяносныя сасуды. Дакладная дыягностыка мае важнае значэнне для вызначэння найлепшага курсу лячэння і паляпшэння прагнозу для вашай сабакі. У гэтым артыкуле мы разгледзім розныя дыягнастычныя падыходы, якія ветэрынары выкарыстоўваюць для выяўлення пухлін міжсцення ў сабак.
Разуменне пухлін міжсцення
Пухліны міжсцення могуць быць першаснымі, якія ўзнікаюць у самым міжсценні, або другаснымі, якія распаўсюджваюцца з іншых частак цела. Да распаўсюджаных тыпаў пухлін міжсцення ў сабак адносяцца лімфома, тымома, нейраэндакрынныя пухліны і ліпомы. Кожны тып пухліны мае свае праблемы ў дыягностыцы і лячэнні, таму вельмі важна вызначыць канкрэтны тып як мага раней.
Клінічнае абследаванне
Дыягнастычны працэс звычайна пачынаецца з дбайнага клінічнага агляду. Ветэрынары ацэняць агульны стан здароўя вашай сабакі, правераць наяўнасць любых анамальных фізічных прыкмет і збяруць падрабязную гісторыю сімптомаў. Падчас агляду ветэрынар можа праслухаць грудную клетку вашай сабакі з дапамогай стэтаскопа, каб выявіць анамальныя гукі, такія як прыглушанае сэрцабіцце або праблемы з дыханнем, якія могуць сведчыць аб наяўнасці пухліны.
Метады візуалізацыі
- Рэнтгенаўскія прамяні (радыёграфія) Рэнтгенаўскія здымкі часта з'яўляюцца першым інструментам візуалізацыі, які выкарыстоўваецца для ацэнкі міжсцення. Яны даюць двухмерны выгляд грудной поласці, што дазваляе ветэрынарам выяўляць пухліны, змены памераў сэрца або лёгкіх, а таксама любыя зрушэнні структур у грудной клетцы. Хоць рэнтгенаўскія здымкі могуць выявіць наяўнасць пухліны, яны не заўсёды даюць падрабязную інфармацыю аб яе дакладнай прыродзе або ступені распаўсюджвання.
- Ультрагукавое даследаванне (санаграфія) Ультрагукавое даследаванне — гэта неінвазіўны метад візуалізацыі, які выкарыстоўвае гукавыя хвалі для стварэння падрабязных малюнкаў унутраных структур грудной клеткі. Яно асабліва карысна для выяўлення ўтварэнняў, напоўненых вадкасцю, такіх як кісты, і для накіравання тонкаігольнай пункцыі або біяпсіі. Ультрагукавое даследаванне таксама можа дапамагчы адрозніць цвёрдыя ўтварэнні ад утварэнняў, напоўненых вадкасцю, даючы больш інфармацыі пра характарыстыкі пухліны.
- Камп'ютэрная тамаграфія (КТ) Камп'ютэрная тамаграфія (КТ) дае больш падрабязную трохмерную карціну міжсцення ў параўнанні з рэнтгенаўскімі здымкамі. Гэты метад візуалізацыі асабліва каштоўны для ацэнкі памеру, формы і месцазнаходжання пухліны, а таксама яе ўзаемасувязі з навакольнымі структурамі. КТ часта выкарыстоўваецца пры разглядзе хірургічнага ўмяшання, бо яна дае дакладную інфармацыю, якая можа дапамагчы выбраць хірургічны падыход.
- Магнітна-рэзанансная тамаграфія (МРТ) МРТ — гэта яшчэ адзін перадавы метад візуалізацыі, які дае падрабязныя выявы міжсцення. Ён асабліва карысны для ацэнкі структур мяккіх тканін і вызначэння ступені пранікнення пухліны ў бліжэйшыя тканіны. МРТ часта выкарыстоўваецца, калі неабходна ацаніць уплыў пухліны на нервовую сістэму або іншыя важныя структуры.
Біяпсія і цыталогія
Хоць метады візуалізацыі могуць выявіць наяўнасць пухліны, для канчатковай дыягностыкі часта патрабуецца біяпсія або цыталогія. Гэтыя працэдуры ўключаюць збор узораў тканін або клетак з пухліны, якія затым даследуюцца пад мікраскопам для вызначэння тыпу пухліны.
- Тонкаігольная аспірацыйная біяпсія (ТАБ) FNA — гэта малаінвазіўная працэдура, пры якой у пухліну ўводзіцца тонкая іголка для здабывання невялікага ўзору клетак. Гэтая методыка часта праводзіцца пад кантролем ультрагуку, каб забяспечыць дакладнае размяшчэнне іголкі. Затым сабраныя клеткі аналізуюцца патолагаанатамам, каб вызначыць, ці з'яўляецца пухліна дабраякаснай ці злаякаснай.
- Tru-Cut біяпсія Пры біяпсіі Tru-Cut з дапамогай спецыяльнай іголкі выдаляецца невялікі ўзор тканіны з пухліны. Гэтая працэдура дазваляе атрымаць большы і прадстаўнічы ўзор, чым FNA, што дазваляе паставіць больш дакладны дыягназ. Tru-Cut біяпсіі асабліва карысныя, калі вынікі FNA непераканаўчыя.
- Хірургічная біяпсія У некаторых выпадках для пастаноўкі канчатковага дыягназу можа спатрэбіцца хірургічная біяпсія. Гэта прадугледжвае выдаленне часткі пухліны хірургічным шляхам, звычайна пад агульнай анестэзіяй. Хірургічная біяпсія звычайна праводзіцца, калі менш інвазівныя метады немагчымыя або калі для дакладнай дыягностыкі патрэбны большы ўзор тканіны.
Лабараторныя аналізы
Акрамя метадаў візуалізацыі і біяпсіі, ветэрынары могуць праводзіць розныя лабараторныя аналізы для пацверджання дыягностыкі пухлін міжсцення. Гэтыя аналізы могуць уключаць аналіз крыві, які можа выявіць анамаліі, звязаныя з пухлінай, і аналізы на спецыфічныя маркеры, якія могуць сведчыць аб наяўнасці пэўных відаў раку.
Дыягностыка пухлін міжсцення ў сабак патрабуе спалучэння клінічнага абследавання, перадавых метадаў візуалізацыі і ўзяцця проб тканін. Ранняя і дакладная дыягностыка мае важнае значэнне для вызначэння найлепшага падыходу да лячэння і павышэння шанцаў вашай сабакі на выздараўленне. Калі вы заўважылі якія-небудзь прыкметы рэспіраторнай недастатковасці, кашлю або іншых сімптомаў у вашай сабакі, важна неадкладна звярнуцца па ветэрынарную дапамогу. Ранняе выяўленне і ўмяшанне могуць істотна паўплываць на вынік лячэння сабак з пухлінамі міжсцення.