Злаякасная меланома з'яўляецца найбольш распаўсюджанай пухлінай ротавай поласці ў сабак, складаючы 30%-40% сярод усіх злаякасных пухлін ротавай поласці. Гэты артыкул мае на мэце даць падрабязны агляд злаякасных меланом у сабак, засяродзіўшы ўвагу на іх распаўсюджанасці, фактарах рызыкі, сімптомах і варыянтах лячэння.
Распаўсюджанасць і фактары рызыкі: Злаякасная меланома звычайна дзівіць пажылых сабак, са сярэднім узростам пачатку каля 12 гадоў. Яна часцей сустракаецца ў сабак-самцоў і часцей сустракаецца ў сабак з больш цёмнай слізістай абалонкай ротавай поласці. Некаторыя пароды, такія як чау-чау і залацісты рэтрывер, маюць больш высокі рызыка развіцця гэтага захворвання.
Сімптомы і дыягностыка: Злаякасныя меланомы ў сабак могуць узнікаць у розных месцах ротавай поласці, у тым ліку на дзёснах, слізістай абалонцы шчок, вуснах, цвёрдым і мяккім небе і мове. Гэтыя пухліны часта цвёрдыя і цёмна пігментаваныя, хоць каля 33% выпадкаў могуць праяўляцца як непігментаваныя пухліны. Часам яны могуць мець язваўленыя або некратычныя паверхні. Для гэтых пухлін характэрны хуткі рост і лакальная інфільтрацыя.
Лячэнне і кантроль: лячэнне злаякаснай меланомы ў сабак патрабуе комплекснага падыходу, які ўключае хірургічнае выдаленне, магчыма, з наступнай прамянёвай тэрапіяй або хіміятэрапіяй. Прагноз залежыць ад стадыі пухліны на момант дыягностыкі і эфектыўнасці лячэння.
Ранняе выяўленне і своечасовае лячэнне з'яўляюцца ключавымі ў лячэнні злаякаснай меланомы ў сабак. Рэгулярныя ветэрынарныя агляды і ўсведамленне сімптомаў могуць дапамагчы ў ранняй дыягностыцы, павялічваючы шанцы на паспяховае лячэнне.